راستي اسم شما ( پرستوي مهاجر ) منو وسوسه كرد تا يكي از ترانه هايي كه چند وقت پيش نوشته بودم رو تقديم كنم....بـــه كــــوچ مي سپارمت پرنده اي كــــه پشت سرمـــرا بـــــه خـاطــرات دور به خانه سوق مي دهيبـــه كـــوچ مي سپـارمت عـــــزيـــــز آشيـــانــــه پـركـــه در عزيمت عبـــــــور نــــــويد شوق مي دهيتــــو را بــــه ساحت بهـار بخوان بر آن اميـــــــد زردكـــه من بـــه رد پــاي گل نشانــــه هـــا نهــــاده امتو را بــــه جـــــان حنجره بخوان بــــــر آن مــزار دردكــه من بـه انتظار عشق هنـــوز جــــان نداده ام...(مسعود)