بسم رب المنتظر المهديعـمري بـود که با غــم هجر تو زيستم شب تا سحر به شوق وصالت گريستم در پيشگاه قدس تو اي پادشاه حسن جز يک گداي عـاصي شرمنده چيستم؟
بي امـتحـان مــرا به گدايـي قبول کن چـون مـن گـداي خانهي غير تو نيستم.
