یکی می گفت عصر ما عصر تنهاییه ، اما نه تنهاییه فیزیکی ...
این روزا خیلی از آدم ها تنهان ، در حالیکه از دورانِ پارینه سنگی تا به حال هیچ وقت این همه آدم رو زمین وول نمی خوردن !
این دل آدماست که تنهاست ، دلهایی که محتاج یه نگاه ، یه آغوش ، یه بوسه ، یه لبخند و یه قلب صادق اند ...
حتی رابینسون کروزئه هم انقد تنها نبود که همه ی امیدش ...همه ی امیدش به یه تلفن باشه !
اون امید رو در یک بَلَم و درون خودش می ساخت بی هیچ نیازی ...
جات خیلی خالیه ، حیف که ...
